Historie

Van hotelkamer naar bioscoopzaal

 Ontstaansgeschiedenis van Stichting Oecumenische Geloofsgemeenschap, Monte Gordo (Portugal)

Een ontmoedigend begin

Twee vrouwen, Elsa Arpe en Hinke van Krimpen overwinterden al geruime tijd in Monte Gordo. Tot grote tevredenheid. Helaas waren er geen Nederlandstalige kerkdiensten en daardoor hadden ze, in die winterperiode, ook geen contact met andere christenen. Dit werd een groot gemis. Vanuit dit gemis namen, in september 1995, deze moedige vrouwen een stap.
Zij schreven naar het toenmalige EPNSP( Evangelisch Pastoraat onder Nederlanders in Spanje en Portugal ), het huidige IPNZE ( Interkerkelijk Pastoraat onder Nederlanders in Zuid Europa) om informatie.
Het antwoord was niet bemoedigend. Bij het EPNSP was geen geld beschikbaar om kerkdiensten te organiseren. De kosten voor drie maanden zou ongeveer F. 7000,– zijn. Dat geld was er niet. Wel kon er hulp geboden worden bij het samenstellen van een folder.

Eindelijk dan toch

Vanuit de reactie van het EPNSP begrepen Else en Hink dat als ze kerkdiensten zouden willen ze daar zelf het initiatief in moesten nemen. Dat hebben deze twee vrouwen toen ook gedaan. Er werden affiches opgehangen en ze stelden hun appartement open. In januari 1996 begonnen ze een samenkomst met 6 mensen. Er werd gebeden, gezongen en gelezen.

Intussen hadden ze contact gekregen met ds. Lijesen die voor de EPNSP in Albufeira werkzaam was. Deze beloofde, na het beëindigen van zijn contract met de EPNSP, één zondag te komen preken. Dit was op 1 februari 1996 en er kwamen ondertussen 43 mensen naar de samenkomsten nog steeds in hun appartement. Nu moest er naar een zaaltje uitgekeken worden want het werd echt te krap. Ook hierin werd voorzien.

Geordende predikant

Hierna kwam pastor de Bone voor het voetlicht. Hij diende de samenkomsten 4 weken en na hem was er een evangelist die op de camping kampeerde. Als er geen voorganger was dan werd er een preek gelezen. Het eerste seizoen was voorbij en God had zijn zegen rijkelijk uitgestrooid. Pastor de Bone beloofde in februari 1997 weer te komen en ds. Lijesen hebben ze voor maart 1997 gevraagd. Deze konden ze een vergoeding betalen. Alleen moest januari nog worden ingevuld.

Het contact met de EPNSP bleef behouden en in juni 1996 kregen ze een verzoek om met het bestuur te komen praten. Elsa en Hinke gingen samen naar Zwolle om hen daar te ontmoeten. Op die bijeenkomst werd het voorstel gedaan om een voorganger voor de maand januari 1997 te zoeken. Dit was niet mogelijk en ineens lag er het voorstel om een voorganger voor drie maanden te zoeken. Hierop konden de dames niet ingaan. Het zou niet fair geweest zijn tegenover de voorgangers die al hadden toegezegd te zullen komen. Ze hebben dit schriftelijk te kennen gegeven met de wens dit in 1998 wel te realiseren.

Omdat Elsa en Hinke en de andere vakantiegangers, erg gesteld waren op pastor Bone en pastor Bone aanbood drie maanden te komen op de condities van de EPNSP werd dit voorgesteld aan de EPNSP.
Het antwoord was blijdschap dat ze wilden aansluiten bij de EPNSP maar onder voorwaarden.
O.a. de EPNSP zochten een predikant en die voorganger moest ‘geordend‘1 zijn. Pastor Bone was niet ’geordend’ ( Hij had in zijn vrije tijd theologie gestudeerd en heeft nadien gewerkt als pastor in een bejaardenhuis)de predikant mocht niet ouder zijn dan 70 jaar. Pastor Bone was 71 jaar. Voor de dames reden om niet verder te gaan met de EPNSP. Het was voor hen beter op’ eigen kracht’ verder te gaan. De contacten met het tegenwoordige IPNZE zijn weliswaar behouden gebleven.

Inmiddels werden de diensten bijgewoond door ongeveer 150 mensen uit meer dan 10 geloofsgemeenschappen. Diensten met alleen ‘geordende’ predikanten was dus voor Monte Gordo geen optie.

Groei

Met de opbrengsten van de collecten en giften vanuit Nederland, kon het een en ander bekostigd worden en werd er ook aan ondersteuning van de bevolking gedaan. Koffieochtenden werden in die tijd ook georganiseerd en hier maakten ongeveer 20 tot 30 mensen gebruik van. In september 1998 is de Stichting Oecumenische Geloofsgemeenschap, Monte Gordo (Portugal) opgericht.

Tegenwoordig komen er ongeveer 3100 bezoekers per seizoen van 5 maanden. We komen samen in de bioscoop van Monte Gordo. Het seizoen wordt verdeeld in twee periodes. Elke periode wordt verzorgd door een voorganger. Zij verzorgen de diensten en verlenen pastorale bijstand als daarom wordt gevraagd.

In navolging van Elsa en Hinke steunen we al jaren diverse projecten onder de bevolking van Vila Real en Monte Gordo, zoals rolstoelen, relaxstoelen, een nieuwe vloer in het kinderhuis, noodhulp aan de allerarmsten enz.

De koffieochtenden zijn nog steeds een geliefde manier om elkaar te ontmoeten.
Hoe stappen van twee vrouwen, in vertrouwen op God, tot grote dingen kunnen uitgroeien.

¹  geordend betekend gewijd of bevestigd in een geestelijk ambt.

10 jarig bestaan

In 2006 is het 10 jarig bestaan gevierd van de kerk. Hieronder een foto-impressie van de festiviteiten.

  Click to listen highlighted text! Van hotelkamer naar bioscoopzaal  Ontstaansgeschiedenis van Stichting Oecumenische Geloofsgemeenschap, Monte Gordo (Portugal) Een ontmoedigend begin Twee vrouwen, Elsa Arpe en Hinke van Krimpen overwinterden al geruime tijd in Monte Gordo. Tot grote tevredenheid. Helaas waren er geen Nederlandstalige kerkdiensten en daardoor hadden ze, in die winterperiode, ook geen contact met andere christenen. Dit werd een groot gemis. Vanuit dit gemis namen, in september 1995, deze moedige vrouwen een stap. Zij schreven naar het toenmalige EPNSP( Evangelisch Pastoraat onder Nederlanders in Spanje en Portugal ), het huidige IPNZE ( Interkerkelijk Pastoraat onder Nederlanders in Zuid Europa) om informatie. Het antwoord was niet bemoedigend. Bij het EPNSP was geen geld beschikbaar om kerkdiensten te organiseren. De kosten voor drie maanden zou ongeveer F. 7000,– zijn. Dat geld was er niet. Wel kon er hulp geboden worden bij het samenstellen van een folder. Eindelijk dan toch Vanuit de reactie van het EPNSP begrepen Else en Hink dat als ze kerkdiensten zouden willen ze daar zelf het initiatief in moesten nemen. Dat hebben deze twee vrouwen toen ook gedaan. Er werden affiches opgehangen en ze stelden hun appartement open. In januari 1996 begonnen ze een samenkomst met 6 mensen. Er werd gebeden, gezongen en gelezen. Intussen hadden ze contact gekregen met ds. Lijesen die voor de EPNSP in Albufeira werkzaam was. Deze beloofde, na het beëindigen van zijn contract met de EPNSP, één zondag te komen preken. Dit was op 1 februari 1996 en er kwamen ondertussen 43 mensen naar de samenkomsten nog steeds in hun appartement. Nu moest er naar een zaaltje uitgekeken worden want het werd echt te krap. Ook hierin werd voorzien. Geordende predikant Hierna kwam pastor de Bone voor het voetlicht. Hij diende de samenkomsten 4 weken en na hem was er een evangelist die op de camping kampeerde. Als er geen voorganger was dan werd er een preek gelezen. Het eerste seizoen was voorbij en God had zijn zegen rijkelijk uitgestrooid. Pastor de Bone beloofde in februari 1997 weer te komen en ds. Lijesen hebben ze voor maart 1997 gevraagd. Deze konden ze een vergoeding betalen. Alleen moest januari nog worden ingevuld. Het contact met de EPNSP bleef behouden en in juni 1996 kregen ze een verzoek om met het bestuur te komen praten. Elsa en Hinke gingen samen naar Zwolle om hen daar te ontmoeten. Op die bijeenkomst werd het voorstel gedaan om een voorganger voor de maand januari 1997 te zoeken. Dit was niet mogelijk en ineens lag er het voorstel om een voorganger voor drie maanden te zoeken. Hierop konden de dames niet ingaan. Het zou niet fair geweest zijn tegenover de voorgangers die al hadden toegezegd te zullen komen. Ze hebben dit schriftelijk te kennen gegeven met de wens dit in 1998 wel te realiseren. Omdat Elsa en Hinke en de andere vakantiegangers, erg gesteld waren op pastor Bone en pastor Bone aanbood drie maanden te komen op de condities van de EPNSP werd dit voorgesteld aan de EPNSP. Het antwoord was blijdschap dat ze wilden aansluiten bij de EPNSP maar onder voorwaarden. O.a. de EPNSP zochten een predikant en die voorganger moest ‘geordend‘1 zijn. Pastor Bone was niet ’geordend’ ( Hij had in zijn vrije tijd theologie gestudeerd en heeft nadien gewerkt als pastor in een bejaardenhuis)de predikant mocht niet ouder zijn dan 70 jaar. Pastor Bone was 71 jaar. Voor de dames reden om niet verder te gaan met de EPNSP. Het was voor hen beter op’ eigen kracht’ verder te gaan. De contacten met het tegenwoordige IPNZE zijn weliswaar behouden gebleven. Inmiddels werden de diensten bijgewoond door ongeveer 150 mensen uit meer dan 10 geloofsgemeenschappen. Diensten met alleen ‘geordende’ predikanten was dus voor Monte Gordo geen optie. Groei Met de opbrengsten van de collecten en giften vanuit Nederland, kon het een en ander bekostigd worden en werd er ook aan ondersteuning van de bevolking gedaan. Koffieochtenden werden in die tijd ook georganiseerd en hier maakten ongeveer 20 tot 30 mensen gebruik van. In september 1998 is de Stichting Oecumenische Geloofsgemeenschap, Monte Gordo (Portugal) opgericht. Tegenwoordig komen er ongeveer 3100 bezoekers per seizoen van 5 maanden. We komen samen in de bioscoop van Monte Gordo. Het seizoen wordt verdeeld in twee periodes. Elke periode wordt verzorgd door een voorganger. Zij verzorgen de diensten en verlenen pastorale bijstand als daarom wordt gevraagd. In navolging van Elsa en Hinke steunen we al jaren diverse projecten onder de bevolking van Vila Real en Monte Gordo, zoals rolstoelen, relaxstoelen, een nieuwe vloer in het kinderhuis, noodhulp aan de allerarmsten enz. De koffieochtenden zijn nog steeds een geliefde manier om elkaar te ontmoeten. Hoe stappen van twee vrouwen, in vertrouwen op God, tot grote dingen kunnen uitgroeien. Samengesteld uit de gegevens van Elsa Arpe-Pape. 1  geordend betekend gewijd of bevestigd in een geestelijk ambt. 10 jarig bestaan In 2006 is het 10 jarig bestaan gevierd van de kerk. Hieronder een foto-impressie van de festiviteiten.

[Show slideshow]